سرمایه گذاری خطرپذیر

بنابراين يكي از روشهاي مطلوب حمايت از كارآفرينان، مخترعان، مبتكران و صاحبان ايده، مشاركت در تجاري سازي طرح با صاحبان طرح بوده كه ضمن حفظ مالكيت فكري طرح، صاحب طرح نيز در موفقيت يا شكست آن شريك مي گردد. در اين روش، ضمن حل مشكلات اخذ وام از بانك (وثيقه، باز پرداخت اقساط در زمان معين، سود از پيش تعيين شده، احتمال ايجاد سرمایه گذاری خطرپذیر مشكلات خارج از شان يك نخبه مانند زنداني شدن در صورت عدم موفقيت يا شكست طرح كارآفرين و . )، مشكلات و موانع پيشرفت طرح با همكاري و مشاركت شركا برطرف خواهد شد و در نهايت سرمايه گذار خطرپذير پس از به نتيجه رسيدن طرح، سهم الشركه خود را از طريق مكانيسمي به صاحب ايده واگذار مي نمايد. گروه خدمات مدیریت بصیر برای سرمایه گذاری های پر خطر خود از گروه دیدگاهان نوین برای خدمات مشاوره ای اقتصادی خود استفاده می کند.

وبگاه خدمات مدیریتی بصیر

اطلاعات تخصصی در زمینه های مدیریتی، حسابرسی، فن آوری اطلاعات و مشاوره حقوقی

سرمايه گذاري خطر پذير (VC)

سرمايه گذاري خطرپذير (Venture Capital) در طرح هاي دانش بنيان

موتور محرك پيشرفت هاي فناورانه، ايده هاي كاربردي خلاقانه اي است كه در ذهن كارآفرينان، مخترعان و مبتكران شكل مي گيرد و با پيگيري جدي آنان در قالب كسب و كاري جديد به بار مي نشيند و مفهوم كارآفريني آغاز مي گردد. اما اغلب اين كارآفرينان، فارغ التحصيلان جوان و خوش فكري هستند كه فاقد تجربه در سه عامل اصلي براي موفقيت در بازار رقابتي هستند. اين عوامل عبارتند از: 1- دانش و تجربه مديريتي 2- منابع مالي كافي 3- بازار و مشتري كه محصول حاصل از اين كارآفريني را به مصرف برساند.
بسياري از اين تلاش ها براي راه اندازي كسب و كار جديد، به دليل نبود اين سه عامل، با شكست مواجه مي شود. امروزه كليد حل مشكل در دست سرمايه گذاراني است كه با تكيه بر شم فوق العاده خود و با تقبل مخاطرات قابل محاسبه و يا غير قابل محاسبه، فعالانه با كارآفرينان همراه شده و با هدف كسب سود، نقاط ضعف آنان (تجربه مديريتي، منابع مالي كافي و بازار) را پوشش مي دهند. به اين سرمايه گذاران، سرمايه گذاران خطرپذير مي گويند؛ كه در كشورهاي توسعه يافته به يكي از حلقه هاي اصلي سيستم ملي نوآوري تبديل شده است.

بنابراين يكي از روشهاي مطلوب حمايت از كارآفرينان، مخترعان، مبتكران و صاحبان ايده، مشاركت در تجاري سازي طرح با صاحبان طرح بوده كه ضمن حفظ مالكيت فكري طرح، صاحب طرح نيز در موفقيت يا شكست آن شريك مي گردد. در اين روش، ضمن حل مشكلات اخذ وام از بانك (وثيقه، باز پرداخت اقساط در زمان معين، سود از پيش تعيين شده، احتمال ايجاد مشكلات خارج از شان يك نخبه مانند زنداني شدن در صورت عدم موفقيت يا شكست طرح كارآفرين و . )، مشكلات و موانع پيشرفت طرح با همكاري و مشاركت شركا برطرف خواهد شد و در نهايت سرمايه گذار خطرپذير پس از به نتيجه رسيدن طرح، سهم الشركه خود را از طريق مكانيسمي به صاحب ايده واگذار مي نمايد. گروه خدمات مدیریت بصیر برای سرمایه گذاری های پر خطر خود از گروه دیدگاهان نوین برای خدمات مشاوره ای اقتصادی خود استفاده می کند.

ويژگيهاي سرمايه گذاري مخاطره پذير:
• فرآيند سرمايه گذاري در قالب مشاركت مبتني بر عقود اسلامي مي باشد.
• ارزش ريالي دانش فني طرح محاسبه و به صورت مستقيم يا غيرمستقيم در مشاركت اعمال مي گردد.
• تيم كارآفرين و صندوق، به نسبت سهم الشركه در سود و زيان حاصل از طرح شريك خواهند بود.
• اولويت سرمايه گذاري با شركتهاي نوپا و با سرمايه اوليه كم مي باشد.
• قبل از انجام سرمايه گذاري، استراتژي خروج و حدود زماني خارج شدن صندوق از طرح مشخص مي گردد.
• صندوق در طول دوره سرمايه گذاري به اندازه سهام خود، بر فعاليتهاي اجرائي نظارت كامل خواهد داشت.
• صندوق در طول دوره سرمايه گذاري در صورت نياز مشاوره هايي در زمينه هاي گوناگون نظير مباحث مالي، حقوقي، مديريتي و غيره ارائه مي دهد.
• در طول دوره سرمايه گذاري، صندوق به هيچ عنوان دانش فني طرح را افشا نخواهد نمود.
• طرح مراجعه كننده، با روشهاي علمي مورد ارزيابي و امكان سنجي قرار مي گيرد.

نقش صندوق‌هاي سرمايه گذاري در تامين مالي پروژه‌هاي خطر پذير:

يكي از زنجيره‌هاي اصلي سيستم ملي نوآوري، مجموعه صندوق‌هاي تامين مالي خطرپذير مي‌باشد. تامين مالي خطرپذير از ويژگيهاي خاصي برخوردار است كه در ذيل به هشت ويژگي و شاخص اصلي عملكردي فعاليت صندوق‌هاي سرمايه گذاري خطر پذير اشاره مي‌گردد:

1- مشاركت در مديريت شركت‌ها:

نقش سرمايه‌گذاران خطر پذير در تامين منابع مالي خلاصه نمي گردد و آنها نسبت به وضعيت عملكردي شركت‌هاي سرمايه‌پذير خود موضعي انفعالي خواهند داشت. اين سرمايه‌گذاران بدليل مشاركت در مالكيت شركت‌هاي نوپا، خود را در قبال موفقيت آنها متعهد مي‌دانند و بيشترين سعي را دارند كه با كمك به موفقيت شركت‌هاي سبد سرمايه‌گزاريشان، سود سرمايه‌گزاري خود را افزايش دهند.اين سرمايه ‌گذاران كه بيشتر افراد باتجربه و داراي شم تجاري بالا هستند، با اتكا به تجربه‌هاي حاصل از كمك به شركت‌هاي مشابه، فعالاته وارد عرصه مي‌شوند. ارتباطات فردي وسازماني اين سرمايه‌گزاران، در بيشتر مواقع راهگشاي شركت‌هاي نوپا است، زيرا مديريت شركت‌هاي نوپا بيشتر در اختيار كارآفرينان فني است( كساني كه تجربه مديريتي كافي ندارند) بازاريابي راهبردي و برنامه ريزي نيز از ديگر حوزه‌هايي است كه اين سرمايه گذاران در آنها بسيار موثرند. بنابراين، سرمايه گذاران خطرپذير با مشاركت در مديريت شركت‌هاي سرمايه پذير نوپا، به ارزش افزايي مي پردازند. و نقش كارآفريني آنها چشم گير تر از نقش تامين كنندگي منابع مالي است.

2- ارزيابي مديريتي:

همانگونه كه در تعريف منابع مالي خطرپذير آمده است، اين منابع بيشتر در شركت‌هاي جوان و نوپايي سرمايه گذاري مي شود كه رشدي سريع دارند و بطور ذاتي به واحدهاي اقتصادي مهمي تبديل مي شوند. اما تشخيص اين توان ذاتي به هيچ وجه كار ساده اي نيست زيرا ممكن است اين شركتها در مراحلي باشند كه هنوز هيچ محصول واقعي يا بنگاه سازمان يافته اي وجود نداشته باشد. بهمين دليل اين گونه سرمايه گذاري‌ها با خطر فراواني روبرو هستند. لذا لازم است در مرحله نخست ارزيابي بسيار دقيقي از اين شرکت‌ها بعمل آيد.

مهمترين شاخص ارزيابي شرکت‌هاي نوپا، وضعيت گروه مديريتي آنها است. بررسي وضعيت گروه مديريتي به سبب ماهيت غير ملموس آن به تجربه و دانش فراواني نياز دارد و مهارت‌هاي خاصي از جمله سرمایه گذاری خطرپذیر انسجام و وحدت، سابقه، تعهد، دانش تجاري، برخورداري از تمامي مهارت‌هاي تخصصي لازم و تمايل به پذيرش مشاور را مي‌طلبد. و انجام اين ارزيابي‌ها، توانمندي‌هاي ويژه‌اي را از سوي صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري در پي خواهد داشت.

3- خطرپذيري

اهميت سرمايه‌گذاري خطر پذير در توسعه تکنولوژي و رشد اقتصادي، بيشتر به ويژگي خطرپذيري باز مي‌گردد. کارآفريناني که طرح و ايده نو در سر دارند و به موفقيت اقتصادي آن باور دارند به سبب عدم دسترسي به منابع مالي کافي در مسير حرکت خود متوقف مي‌شوند. ويژگي هاي خاص شرکت‌هاي کوچک و متوسط، دريافت منابع مالي از بانک ‌ها و ديگر کانالهاي سنتي تامين مالي را براي پروژه‌هاي پرخطر مبتني بر تکنولوژي پيشرفته بسيار دشوار کرده است. خطر پذيري از ويژگي‌هاي اصلي سرمايه ‌گذاري هاي خطر‌پذير بشمار مي‌رود و نقش بسزايي در توسعه تکنولوژي دارد. خطر پذيري به مجموعه شرايط وابسته است که يکي از آنها ايجاد مشوق‌هايي براي کارکنان صندوق‌هاست تا درقبال سرمايه گذاري هاي مطمئن پاداش دريافت نمايند و در قبال شکست بي تفاوت نباشند.

4- مشارکت در مالکيت شرکت ها:

مشارکت در مالکيت شرکت‌ها از ويژگي‌هاي اصلي و ماهيتي سرمايه‌گذاري خطرپذير بشمار مي رود. وام دادن با مفهوم سرمايه‌گذاري خطرپذير همخواني ندارد و خلا موجود در تامين مالي پروژه‌هاي نوآورانه و مبتني بر تکنولوژي‌هاي پيشرفته را پر نمي‌کند. زماني که صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري خطرپذير در مالکيت شرکت ها سهيم مي شوند، از هر ابزاري براي کمک به موفقيت اين شرکت‌ها استفاده مي‌کنند. مشاوره‌هاي مديريتي و برنامه‌ريزي در كمك به شركت‌هاي نوپا مبتني بر تكنولوژي مطرح مي‌گردد.و اين كار به‌معناي پيوند نظامند ((ايده و تخصص كارآفرينان جوان)) با تجربه و شم تجاري كارشناسان صندوق‌هاي مالي )) است كه اين پيوند مي‌تواند ضامن تجاري‌سازي موفق نوآوري‌هاي تكولوژي در كشور و به عبارتي تحقق اهداف توسعه تكنولوژي باشد.

5- انگيزه سودآوري:

در تعريف سرمايه‌گذاري خطر پذير آمده است( پذيرش خطر بالا که به اميد کسب سود فراوان صورت مي‌گيرد). مطمئنا، پذيرش خطر بايد با انگيزه کسب سود بيشتر همراه باشد، در غير اينصورت مي‌توانند به نرخ بانکي سرمایه گذاری خطرپذیر يا ديگر سرمايه‌گذاري‌هاي مطمئن(مانند اوراق قرضه ) بسنده کنند. بنابراين کساني که سرمايه خود را در طرح‌هاي نوآورانه و در عرصه تکنولوژي‌هاي پيشرفته در معرض خطر قرار مي دهند، مطمئنا بايد برنامه نسبتا طولاني براي کسب سود بيشتر داشته باشند. سود مورد نظر صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري خطر پذير، از محل افزايش ارزش سهم مالکيت آن‌ها در زمان فروش حاصل مي شود نه از راه درآمد جاري شرکت‌ها. با اطمينان مي توان گفت که هرگاه،‌ از انگيزه سودآوري صندوق‌هاي مالي سرمايه‌گذاري چشم پوشي شود، اين صندوق‌ها اندک اندک از خطرپذيري فاصله مي‌گيرند و درنهايت به پرداخت‌ وام‌هاي مطمئن مي پردازند.

6- توجه به شرکت‌هاي نوپا:

سرمايه‌گذاري خطرپذير مي‌تواند در مراحل مختلف رشد شرکت‌ها صورت پذيرد. اين مراحل را مي‌توان به مراحل ابتدايي ، رشد و گسترش تقسيم کرد. اين نوع سرمايه‌گذاري طيف وسيعي است که در يک سوي آن خطر و ناامني به بالاترين حد خود مي‌رسد و افق زماني خروج از سرمايه‌گذاري نيز طولاني‌تر مي‌شود. در مرحله ابتدايي معمولا کارآفريناني با ايده‌ها و نواوري‌هاي جالب وجود دارند و در بسياري از موارد، حتي ساماندهي مناسبي در قالب شرکت ندارند. پس ارزيابي ظرفيت اين طرح‌ها بسيار دشوار است و خواهان مهارت‌هاي ويژه‌اي با افق زماني سودآوري حداقل هفت ساله مي باشد. در سوي ديگر ، سرمايه‌گذاري در شرکت‌هاي ثبات‌يافته با ارزيابي آسانتر و سود کمتر همراه مي‌باشد. و در کل تاثير سرمايه‌گذاري بر توسعه تکنولوژي و ارتقاي کارآفريني زماني پررنگ‌تر مي شود که جهت گيري اصلي آن بسوي آغاز طيف يعني سرمايه‌گذاري در مراحل ابتدايي رشد شرکت‌ها يا همان شرکت هاي نوپا و نواور است.

7- ديدگاه بلند مدت:

خطرپذيري براي کسب سود بدون در نظر داشتن ديدگاه بلند مدت امکان پذير نمي‌باشد . اساسا ديدگاه کوتاه‌مدت در توسعه تکنولوژي جايي ندارد و اگر ديدگاه کوتاه مدت بر صندوق هاي سرمايه‌گذار حاکم شود، اين صندوق‌ها از مفهوم سرمايه گذاري خطرپذير دور مي‌شوند و در راستاي اهداف توسعه تکنولوپي گام بر نخواهند داشت. و عملکرد آنها مانند موسسه هاي مالي و بانکها مي شود.

8- مديريت حرفه‌اي:

لازمه سرمايه‌گذاري خطرپذير تامين‌مالي شرکت‌هاي نوپا و مبتني بر تکنولوژي است. تصميم‌گيري درباره انتخاب پروژه‌هاي مناسب براي سرمايه‌گذاري از اهميت خاصي برخوردار است و بايد بگونه‌اي باشد که بازگشت سرمايه را در بالاترين اندازه برساند و از خطر موجود به ميزان زيادي بکاهد. سرمايه‌گذاران خطرپذير بايد خدمات داراي ارزش افزوده را به شرکت‌هاي پذيراي سرمايه ارائه کنند . خدماتي مانند:

- پياده سازي مفاهيم مدرن مديريت بنگاه

- يکپارچه سازي منابع اطلاعاتي براي برنامه ريزي بازار و برنامه ريزي راهبردي

- تامين مالي اوليه و تامين مالي مجدد

- شناسايي سرمايه گذاران راهبردي

- طراحي برنامه هايي براي عرضه ابتدايي سهام در بازار بورس

بنابراين سرمايه گذاري خطر پذير بايد در قالب سرمايه گذاري حرفه اي دنبال شود

سرمایه گذاری خطرپذیر VC

. سرمایه‌گذاری خطرپذیر. .
.
. (انگلیسی به :Venture Capital) که از آن با عنوان‌های «سرمایه‌گذاری جسورانه» یا «سرمایه‌گذاری کارآفرینی» نیز نام می‌برند، عبارت است از تأمین سرمایه لازم برای شرکت‌ها و کسب‌وکارهای نوپا (استارت آپ) و کارآفرینی که مستعد جهش و رشد ارزش

سرمایه گذاری خطرپذیر (venture Capital) به سرمایه گذاری در استارتاپ ها و کسب و کارهای نوپا گفته می شود.

سرمایه گذاری خطرپذیر در معرض انواعی از ریسک ها از قبیل اندازه بازار، شدت رقابت، قوانین و مقررات، تیم، نمونه اولیه محصول، درآمدزایی، مقیاس پذیری، مدل درآمدی، شکست استارتاپ و … می باشد.

فضای کار، مشاوره، ابزار و تجهیزات از موارد مهم و با ارزشی در این سرمایه گذاری هستند، که در اختیار استارتاپ ها قرارداده می شوند

البته بستگی به مذاکره و تعامل استارتاپ ها دارد که به چه صورت با سرمایه گذار به توافق برسند.

سرمایه گذاری های خطرپذیر فقط روی استارتاپ ها سرمایه گذاری نمی کنند، بلکه هر کسب و کاری که پتانسیل رشد بالایی داشته باشند می توانند یکی از گزینه های انتخاب سرمایه گذار باشند.

بدلیل بالا بودن مبالغ مورد نیاز استارتاپ ها برای رشد و توسعه محصول، معمولا سرمایه گذاران خطرپذیر اشخاص حقوقی، شرکت یا صندوق هایی هستند که سرمایه در دسترس خود را از مجموعه ای از افراد و نهادهای دارای منابع مالی زیاد (صندوق های بازنشستگی، بانک های و بیمه ها، نهادهای خیریه و دانشگاهی، شرکت های بزرگ و …) تامین کرده اند. بازدهی این سرمایه گذاری می تواند بازه ای از صفر مطلق تا 100000% را تشکیل دهد.

واحد سرمایه گذاری خطرپذیر شرکت تکنو تجارت با ماموریت به روزرسانی و پویش نوآوری برای بانک تجارت ، مسئلیت سرمایه گذاری خطرپذیر در استارتاپ ها با اولویت حوزه فینتک را برعهده داردو شامل دو بخش ارزیابی موشکافانه و پایش و پیشبرد طرح های استارتاپی می باشد.

توافقات کنترل در قراردادهای سرمایه‌گذاری خطرپذیر

سرمایه‌گذاری خطرپذیر از مهمترین و تاثیرگذارترین ابزارهای تامین مالی کسب وکارهای نوپا است. در این نوع از سرمایه‌گذاری، ‌سرمایه‌‌گذاران در طول رابطه میان مدت یا بلند مدت خود با شرکت‌ها‌ی کارآفرین ضمن تامین مالی و ارائه سرمایه گذاری خطرپذیر حمایت‌های مدیریتی به این نوع از کسب‌و‌کارها در زمانی که منافعشان تامین گردد به طرق مختلف این رابطه سرمایه‌گذاری را پایان داده و از شرکت کارآفرین خارج می‌گردند. آن‌ها برای حفظ سرمایه و اطمینان از کسب سود در زمان خروج از سرمایه‌گذاری درصدد دستیابی به کنترل و تاثیرگذاری در تصمیمات شرکت هستند. با توجه به آنکه عموماً میزان سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران خطرپذیر کمتر از 50 درصد ارزش شرکت کارآفرین است، مهمترین ابزار دستیابی به این فرصت، توافق بر تعیین هیئت مدیره و شروط حمایتی مندرج در قراردادهای سرمایه‌گذاری است که در این نوشته مورد بررسی قرار گرفته‌اند. با ارائه تفاسیری از مواد قانونی حاکم بر شرکتهای سهامی چنین نتیجه گرفته ‌می‌شود که امکان اعمال این توافقات، مطابق با آنچه در صنعت سرمایه‌گذاری خطرپذیر در عرصه جهانی متعارف است، در کشور ایران نیز وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Control Agreements In Venture Capital Contracts

نویسندگان [English]

• mohammad soltanii 1
• Mohammad Taher Azampour 2

Venture capital investment is one of the most important and most effective means of financing new businesses. In this type of investment, during the medium-term or long-term relationship with entrepreneurial enterprises while financing and providing management support for these types of businesses, investors terminate this relationship in different ways and exit the entrepreneurial enterprise at the time they find their benefits obtained. They seek to control and influence company decisions in order to maintain the capital and ensure the profit at the time of exit from investment. Given the fact that the amount of venture capital investment is generally less than 50% of the value of the entrepreneurial enterprise, the most important means of achieving this opportunity is to agree on the appointment of the board of directors and the protective provisions contained in the investment contracts, which are discussed in the present paper. It is concluded by providing an explanation of the legal materials governing joint-stock companies that the possibility of applying these agreements, in line with what is globally customary in the venture capital investment industry, is present in Iran as well.

کلیدواژه‌ها [English]

• Venture Capital
• Control Agreements
• Board of Directors
• Protective Provisions

مراجع

فهرست منابع

الف: کتب انگلیسی

1. Andrew, R. the Entrepreneurial Bible to Venture Capital (Inside Secrets from the Leaders of the Startup Game). US: McGraw-Hill, 2013.
2. Brian, E. Hill, and Dee Power. Inside Secrets to Venture Capital, US: Wiley, 2001.
3. Cumming, سرمایه گذاری خطرپذیر Douglas, and Sofia A. Johan. Venture capital and private equity contracting an International perspective, 2nd edition. London: Elsevier, 2014.
4. Durrani, Mansoor, and Grahame Boocock.Venture Capital, Islamic Finance and SMEs (Valuation, Structuring and Monitoring Practices in India). New York: Palgrave Macmillian, 2006.
5. Fled, Brad, and Jason Mendelson. Venture Deals: Be Smarter than Your Lawyer and Venture Capitalist, US: Wiley, 2011.
6. Gompers, Paul, and Jash Lerner. The Venture Capital Cycle, US: MIT Press, 1999.
7. Mahendar, Ramshinghani. The Business of Venture Capital. 2_nd Ed. US: Wiley, 2014.
8. Mccahery, Joseph, and Luc Renneboo. Venture Capital Contracting and the Valuation of High Technology Firms, UK: Oxford University Press, 2003.
9. Metrick, Andrew, and Ayako Yasuda. Venture Capital and New Innovation off Finance, 2nd Edition, US: Wiley, 2011.
10. Nour, D. The Entrepreneur’s Guide to Raising Capital. US: Preager Publisher, 2009.
11. Reid, Gavin, and Julia A. Smith. Risk Appraisal and Venture Capital in High Technology New Ventures, London & New York: Routlrdge (Taylor & Francis Group), 2008.
12. .
13. Romans, A. The Entrepreneurial Bible to Venture Capital. Inside Secrets from the Leaders in the Start-up game, US: Mc Graw-Hill Education, سرمایه گذاری خطرپذیر سرمایه گذاری خطرپذیر 2013.
14. Schwartz, D. The Future Of Finance: How Private Equity and Venture Capital Will Shape the Global Economy. US: Wiley, 2010.
15. Wilmerding, A. Termsheet and Valuation, US: Aspator Book, 2003.

ب: مقالات انگلیسی

1. Baysinger, Barry, and Robert Hoskisson. “The Composition of Boards of Directors and Strategic Control: Effects on Corporate Strategy,” Academy of Management Review 15, 1990.
2. Belot, Francois. “Do Target Shareholder Agreements Induce Bidders to pay Higher Premiums,” PHD diss., Université Paris-Dauphine, 2009.
3. Berglof, E. “a control theory of venture capital finance”, Journal of Law, Economic and Organization 10(2), 1994.
4. Cendrowski, Harry, and James P. Martin, Louis W. Petro, Adam A. Wadecki, Private equity History, Governance, and Operations. New Jersey: Wiley, 2008.
5. Chemla, Gills, and Alexander Ljungvist, Michel Habib. “An Analysis of Shareholder Agreements,” Journal of European Economic Association 5(1), 2007.
6. Dalton, Dan, and Catherine M. Daily, AlanE. Ellstrand,Jonathan L. Johnson. “Meta-analytic Reviews of Board Composition, Leadership Structure, and Financial Performance,” Strategic Management Journal 19, 1998.
7. Dimov, Dimo, and Dean Shepherd. “Human Capital Theory and Venture Capital Firms: Exploring Home Runs and Strike Outs,” Journal of business Venturing 20(1), 2005.
8. Gabrielsson, Jonas, and Morten Huse. “Context, Behavior, And Evolution: Challenges in Research on Boards and governance,” International Studies of Management and Organization.34 (3), 2004.
9. Gordon, S. “Venture Capital Contracting in the Information Age,” Journal of Small & Emerging buiseness2, 1998.
10. Haugen, Robert, and Lemma Senbet. “The Role of options in the resolution of agency problem,” journal of Finance 36 (3), 1981 .
11. Higashide, Hironori, and Sue Birley. “The Consequences of Conflict Between the Venture Capitalist And The Entrepreneurial Team In The United Kingdom From The Perspective Of The Venture Capitalist,” Journal of Business Venturing17(1), 2002.
12. Hodge, O. “Arrangements Which Protect Minority Shareholders against Squeeze- out,” Minnesota Law Review 45, 1961.
13. Hodge, O. “Giving Shareholders Power to Veto Corporate Decisions: Use of Special Charter and By-laws Provisions,” Law and Contemporary Problems 18, 1953.
14. Hodge, O.”Control distribution Devices”, university of Illinois law forum1, 1969.
15. Humphry, H. “A typology of the Theories of the Roles of Governing Boards,” Corporate Governance: An International Review6(2), 1998.
16. Kollman, Tobias, and Andreas Kuckertz, Nill Middelberg. “Trust and Controllability in Venture Capital Fundraising,” Journal of business research 67(11), 2014.
17. Ning Yixi, and Wei Wang, Yu Bo. “The Driving Forces of Venture Capital Investments,” Small Business Economics44(2), 2014.
18. Roberts, E. "Initial Capital for the New Technological Enterprise,” IEEE Transaction on Engineering Management.37(2), 1990.
19. Salhman W. “The Structure and Governance of Venture Capital Organizations,” Journal of Finance Economic 27, 1990.
20. Sapienza, Harry, and Sophie Manigart, Wim Vermeir. “Venture Capitalist Governance and Value Added In Four Countries,” Journal of Business Venturing11(6), 1996.
21. Sensoy, Berk, and Ola Bengtsson. “Investor Abilities and Financial Contracting: Evidence from Venture Capital”, Journal of Finance Intermediation 20, 2011.
22. Shaker, Zahra, and John Pearce. “Boards of Directors and Corporate Financial Performance,” Journal of Management 15(2), 1989.
23. Shepherd, Dean, and Andrew Zacharakis. “The Venture Capitalist-Entrepreneur Relationship: Control, Trust and Confidence in Co-operative Behavior,” Journal ofVenture Capitalan International Journal of Entrepreneurial Finance 3(2), 2001.
24. Triantis, G. “Financial Contract Design in the World of Venture Capital”, the University of Chicago Law Review68, 2001.
25. Xueming, Luo, and Rebecca J. Slotegraaf, Pan Xing. “Cross-Functional Coopetition: The Simultaneous Role of Cooperation and Competition within Firms,” Journal of Marketing 70(2), 2006.
26. Yermack, david, and market hier, “valuation of companies with a small board directors,” journal of finance Economic 40, 1996.

ج: کتب فارسی

42. اسکینی، ربیعا، حقوق تجارت (شرکت های تجاری)، ج.2، ویراست.2، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهی(سمت)، 1389.

43. پاسبان، محمد رضا، حقوق شرکت های تجاری، تهران: انتشارات سمت، 1385.

44. عرفانی، محمود، حقوق تجارت،ج.2، تهران: جهاد دانشگاهی، 1385.

45. کاویانی، کورش، حقوق شرکت های تجاری، چاپ اول، تهران: میزان، 1386.

د:مقالات فارسی

46. جنیدی، لعیا، رحمت دشتی، بررسی نظام حقوقی حاکم بر سهام ممتاز در حقوق ایران و انگلستان، فصلنامه بورس اوراق بهادار، پاییز 1388، شماره 7.

47. سلطانی، محمد، نسیم گوهرسود فرد، سرمایه گذاری خطرپذیر و سهام ممتاز، فصلنامه بورس اوراق بهادار، بهار 1396، شماره 37.

48. سلطانی، محمد، مفهوم و ماهیت حقوقی صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، منتشره در کتاب حقوق بازار سرمایه در پرتو حقوق اقتصادی (مجموعه مقالات نخستین همایش ملی حقوق بازار سرمایه)، نشر میزان، 1397

سرمایه گذاری ۷۵۰ میلیارد تومانی در حوزه خطرپذیر در سال ۱۳۹۹

تهران- ایرنا- دبیر انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر کشور گفت: حدود ۷۵۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری خطرپذیر در سال ۹۹ در قالب ۲۹۰ قرارداد سرمایه‌گذاری در کشور به همت اعضای این انجمن منعقد شد.

به گزارش خبرنگار علم وآموزش ایرنا، یونس حمیدی روز سه شنبه در پانزدهمین نشست هم‌اندیشی مدیران عامل صندوق‌های پژوهش و فناوری با موضوع «اشتراک تجربیات حوزه سرمایه‌گذاری خطرپذیر (vc)» که به صورت مجازی برگزار شد، با ارایه گزارشی از صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران از سال ۹۱ تا سال ۹۹ افزود: انجمن صنفی کارفرمایی صندوق ها و نهادهای سرمایه گذاری خطرپذیر کشور در دی ماه ۱۳۹۱ کار خود را شروع کرده است.

وی خاطرنشان کرد: این انجمن با هدف ترغیب سرمایه گذاران خطرپذیر و سرمایه گذاران خصوصی به ترویج توسعه سرمایه گذاری درازمدت و سرمایه گذاری بر روی فناری های نوظهور و همچنین ارتقا شرایط صنعت، فهم درس از صنعت و ترویج بهترین عملکرد مطابق با استانداردهای بین المللی تاسیس شده است.

دبیر انجمن سرمایه گذاری خطر پذیر کشور ادامه داد: به طور کلی اهداف این انجمن در پنج حوزه شبکه سازی با فعالان اکوسیستم نوآوری، استانداردسازی رویه هاو فعالیت های سرمایه گذاری خطرپذیر، تدوین قوانین ومقررات مربوط به نهادهای مالی حوزه نوآوری، برگزاری دوره ها و رویدادهای آموزشی تخصصی و ارایه گزارش های سالیانه صنعت سرمایه گذاری خطر پذیر دیده شده سرمایه گذاری خطرپذیر است.

حمیدی همچنین اظهارداشت: در دسته بندی انجام شده در خصوص نهادهای تامین مالی و سرمایه گذاری خطرپذیر که توسط این انجمن انجام شد، پارک ها و مراکز رشد در هسته اول و شتابدهنده ها و مراکز نوآوری، صندوق های پژوهش و فناور غیردولتی، شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر، صندوق های جسورانه بورسی هم در هسته های بعدی قرار دارند.

وی گفت: همچنین نهادهایی که مجوز فعالیت خود را از سازمان بورس می گیرند از جمله صندوق های سرمایه گذاری خصوصی و سایر نهادهای دولتی و تخصصی از قبیل معاونت علمی وفناوری ریاست جمهوری وصندوق نوآوری و شکوفایی و سایر نهادها که در این حوزه فعالیت دارند، دیگرهسته های نهادهای تامین مالی و سرمایه گذاری خطرپذیررا تشکیل می دهند.

دبیر انجمن سرمایه گذاری خطر پذیر کشور یادآور شد: سرمایه گذاری خطرپذیر در ۱۰ سال گذشته انجمن با ۱۴ مجموعه شکل گرفته و در حال حاضر با ۱۰۰ مجموعه همکاری دارد و عضو آن هستند، ۴۰ صندوق های پژوهش و فناوری، شتابدهنده ها، ۳۵ شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر، شرکت های خدمات فناوری، صندوق های جسورانه بورسی، سرمایه گذاران فرشته (انجل ها) هم عضو انجمن هستند.

حمیدی درخصوص وضعیت سرمایه ثبتی اعضای انجمن که به عنوان شاخص از دارایی تحت مدیریت نهادهای مالی است تا پایان سال۱۳۹۹ گفت: سرمایه ثبتی صندوق های پژوهش و فناوری عضو نزدیک به ۸۷۰ میلیارد تومان بوده است، سرمایه ثبتی شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر حدود ۶۲۰ میلیارد تومان وسرمایه ثبتی صندوق های جسورانه بورسی عضو نیز حدود ۲۵۰ میلیارد تومان بوده و سرمایه ثبتی شتابدهنده ها و شرکت های توسعه خدمات نوآوری عضو انجمن با توجه به فعالیت آنها کمتر بوده است.

وی درمورد وضعیت سهامداری نهادهای مالی که ترکیب نهادهای دولتی و خصوصی هستند، تصریح کرد: در این زمینه سهم بخش خصوصی ۶۵درصد، بخش عمومی ۳۵ درصد است.

دبیر انجمن سرمایه گذاری خطر پذیر کشور در خصوص صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر یادآور شد: ایران در سال ۹۹ حدود ۷۵۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری خطرپذیر در قالب ۲۹۰ قرارداد سرمایه گذاری از طرف اعضای انجمن بسته شده است، هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان خدمات تامین مالی در قالب۴۷۰۰ قرارداد تامین مالی ثبت شده است و۲ هزارو ۳۰۰میلیارد تومان صدور ضمانت نامه در قالب ۳هزارو ۷۰۰ قرارداد تضمین معاملات بوده است.

حمیدی خاطرنشان کرد: وضعیت خدمات مالی اعضای انجمن در سال ۹۹ نسبت به سال ۹۸ به طور متوسط افزایش ۱۱۰ درصدی را داشته است.

وی ادامه داد: از سال ۹۶ به این سمت حجم سرمایه گذاری ها به فراخور عضویت اعضا رشد داشته است، سال ۹۹ حدود ۷۵۰ میلیارد تومان اعضای انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر انجام داده اند، کل سرمایه گذاری هایی که در ایران توسط سرمایه گذاران بخش خصوصی انجام می شود از این عدد بیشتر است اما به احتمال زیاد اگر شرکت های سرمایه گذاری جسورانه بورسی را نیز در نظر بگیریم حدود هزارو ۵۰۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری در سال ۹۹ داریم.

دبیر انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر کشور یادآور شد: ۷۳ درصد سرمایه گذاری های توسط شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیرانجام شده، صندوق های پژوهش و فناوری ۲۲ درصد را به خود اختصاص داده اند و این رقم نسبت به سال ۹۸ که حدود ۱۴درصد بود در سال گذشته رشد داشته است.

حمیدی درخصوص حوزه های سرمایه گذاری نیز گفت: با توجه به شرایط کرونا و سرمایه گذاری هایی که وزارت بهداشت انجام داده است بیشترین سهم سرمایه گذاری در حوزه دارو و سلامت وبعد از آن بخش های سخت افزار و نرم افزار بوده است، نوآوری مالی و بیمه ای نیز جزو حوزه هایی است که بیشترین سرمایه گذاری های خطرپذیر انجام شده است.

به گزارش ایرنا، انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر ایران در حال حاضر بیش از ۹۷ عضو فعال متشکل از صندوق های پژوهش فناوری، شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر، صندوق های جسورانه و شتابدهنده ها و فرشتگان کسب و کار دارد.

سرمایه گذاری خطرپذیر یا جسورانه چیست؟

سرمایه گذاری خطرپذیر به انگلیسی Venture Capital که از آن با عنوان‌های «سرمایه گذاری جسورانه» یا «سرمایه گذاری کارآفرینی» نیز یاد می‌شود، عبارت است از تأمین سرمایه لازم برای شرکت‌ها و کسب‌وکارهای نوپا که پتانسیل رشد دارد ولی با ریسک زیادی نیز همراه است. جایگاه این نوع شرکت‌ها، در مراحل ابتدایی رشد و تکامل یک پروژه که کمبود نقدینگی وجود دارد، مورد توجه است. کارآفرین‌ها مشتریان اصلی این نوع سرمایه گذاری هستند. رونق و توسعه فعالیت‌های سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر موتور محرکه و محور اصلی رشد محصولات جدید و نوآوری در عرصه فناوری است. شرکت‌هایی که این نوع سرمایه گذاری را انجام می دهند، شرکت‌های کوچک پر پتانسیل را جهت سرمایه گذاری انتخاب می کنند. در واقع بجای قرض دادن، سرمایه گذاری پر سود انجام می دهند.

این سرمایه‌گذاران در ازای پولی که سرمایه‌گذاری می‌کنند، سهام آن شرکت را تصاحب می‌کنند و از این طریق تولید پول می‌کند. سرمایه مخاطره پذیر سرمایه‌گذاری شده عموماً هنگامی‌که سهام آن مبادله می‌شود نقد می‌شود. به بیان دیگر، شرکت‌های سرمایه‌گذاری پول و تجارب مدیریتی را در اختیار شرکت‌های در حال رشد قرار داده و آن‌ها هم این امکانات را برای تبلیغات، پژوهش، ایجاد زیرساخت و تولید محصول استفاده می‌کنند. شرکت سرمایه‌گذار را وی سی فیرم (VC Firm) و پولی که به شرکت در حال رشد داده می‌شود سرمایه گذاری خطرپذیر (venture capital fund) می‌گویند.

فهرست این مقاله

پیدایش سرمایه گذاری خطرپذیر یا جسورانه

مبدأ این نوع سرمایه گذاری، فردی به نام جین وایتر بوده است که در سال ۱۹۳۹ برای اولین بار این واژه را در همایش عمومی انجمن بانکداران آمریکایی بکار برده‌است. در ابتدای شکل گرفتن، غالباً این سرمایه‌گذاری توسط افراد ثروتمند صورت می‌گرفت. این افراد غالباً صاحبان شغل‌های پر درآمدی بودند که در کنار آن به این‌گونه سرمایه‌گذاری‌ها نیز می‌پرداختند. امروزه به این افراد فرشتگان کسب و کار گفته می‌شود؛ اما با مدرن شدن سرمایه‌گذاری پرخطر، این روش سرمایه‌گذاری خود به تجارتی مستقل تبدیل شد و شرکت‌های تخصصی در این زمینه به وجود آمدند.

تجارب جهانی

تجارب کشورهای گوناگون برای ایجاد نهادهای مالی درزمینه این نوع سرمایه‌گذاری نشان می‌دهد در صورت فراهم بودن مکانیزم‌ها و زیرساخت‌های مناسب، این‌گونه سرمایه‌گذاری‌ها مناسب‌ترین راه برای توسعه طرح‌های نوآورانه است. بانک‌ها و دیگر مراکز اعطای تسهیلات به دلیل ریسک‌های موجود، از این طرح‌ها حمایت نکرده‌اند. حمایت نکردن از این طرح‌ها موجب ازدست‌رفتن موقعیت‌های مستعد برای توسعه فناوری و اشتغال‌زایی در کشور می‌شود. ایالات متحده آمریکا در توسعه صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر، نقش مهمی ایفا می‌کند.

بنا بر آمار، عملکرد نهادهای مالی در این کشور، علاوه بر کاهش نرخ بازگشت سرمایه، به توسعه صنایع کوچک و متوسط و ایجاد ارزش در شرکت‌های سرمایه‌پذیر کمک کرده است. چنین روندی، درنهایت، به ایجاد اشتغال و توسعه اقتصاد داخلی در این کشور منجر شد. دولت آمریکا با جذب سرمایه‌های صندوق‌های بازنشستگی و بانک‌های مختلف ایالتی و ملی توانست زمینه ایجاد فضای تخصصی و حرفه‌ای را برای کارشناسان صنایع فراهم آورد. این کارشناسان به سرمایه‌گذاری در صنایع دانش‌بنیان و شکوفاسازی آن‌ها علاقه‌مند بودند. اندکی پس‌ازآن، دولت به خروج از این صندوق‌ها اقدام کرد. این در حالی بود که سرمایه‌گذاران بسیاری با دیدن آثار سودمند و بازدهی مناسب این نوع سرمایه‌گذاری که از صرفه مالیاتی نیز برخوردار بود، بازخرید سهام دولتی این صندوق‌ها را شروع کردند.

آنان می‌خواستند از تمام بازده این صندوق‌ها که پاداش ریسک سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها بود، به نفع خود بهره‌مند گردند. البته یکی از عواملی که باعث شد این نوع بازار یا صنعت، رشد یابد، این بود که رقابت در بازار با توجه به کثرت ایده‌ها و طرح‌های خطرپذیر، اندک و درنتیجه، حق گزینش طرح‌های سودآور، بسیار بود. ازاین‌رو، سرمایه‌گذاران طرح‌هایی را توان بالقوه فراوانی برای رشد و توسعه داشت، به‌سرعت جذب می‌کردند. به‌تدریج، این صنعت در سطح بین‌الملل شناخته‌تر شد و سرمایه‌گذاری در طرح‌های جدید پر ریسک، پس از آمریکا، در کشورهای اروپایی و آسیایی رواج یافت.

برای مثال در کشور هند، به‌عنوان کشوری درحال‌توسعه، از سال ۱۹۸۵ به بعد، فعالیت رسمی در این حوزه شکل‌گرفته است. هم‌اکنون، در هند حدود ۲۵۰ تا۳۰۰ صندوق خطرپذیر مشغول فعالیت است. حتی در کشورهایی مانند کانادا، در کنار بورس سهام شرکت‌های بزرگ، بورس سهام شرکت‌های پر ریسک جای دارد. به دلیل بازدهی کمابیش خوب سالانه این شرکت‌ها، درمقایسه‌با دیگر شرکت‌های حاضر در بورس، حجم معاملات روزانه سهام شرکت‌های پر ریسک به‌طور چشمگیری رشد کرده است. در کشور انگلستان، بورس‌های محلی کوچکی را تأسیس کرده‌اند. شرکت‌های متقاضی ورود به بورس، با دارابودن شرایط از پیش اعلام‌شده، برای عرضه سهام به عموم افراد اجازه می‌یابند. بورس سرمایه گذاری خطرپذیر لندن نیز از این قبیل است.

سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران

در ایران یکی از حلقه‌های مهم مفقوده در زنجیره کارآفرینی، شرکت‌های سرمایه گذاری خطرپذیر است و کمتر سازمان و شرکتی را می‌توان یافت که به‌طور کامل شاخص‌های این نوع سرمایه‌گذاری را رعایت کرده باشد. در هیچ‌یک از شرکت‌ها و صندوق‌های شکل‌گرفته در ایران در این زمینه تاکنون بخش خصوصی به‌تنهایی وارد عمل نشده و غالباً با مشارکت و حمایت و سرمایه دولت است. به همین دلیل تأمین عمده هزینه‌های جاری این صندوق‌ها و شرکت‌ها توسط بخش دولتی است. بدون داشتن نگاه بنگاه‌داری در این صنعت، نمی‌توان انتظار رشد و موفقیت از آن را داشت.

ساختار سرمایه گذاری جسورانه

چهارچوب کلی که در این شرکت‌ها برقرار است شامل قسمت‌های زیر است:

۱- انتخاب طرح

این بخش مسئولیت جستجوی طرح، بررسی طرح‌ها پیشنهادی به شرکت و درنهایت انتخاب طرح و ایده مناسب که پتانسیل سرمایه‌گذاری را داشته باشد به عهده دارد. پس‌ازآنتخاب طرح باید یک برنامه سرمایه‌گذاری شامل میزان بودجه موردنیاز و زمان‌های تزریق آن به طرح آماده شود.

۲- تأمین مالی

این شرکت ها اغلب توانایی پرداخت تمام منابع سرمایه‌گذاری را به‌تنهایی ندارند و در این راه سعی می‌کنند علاقه‌مندان به این نوع سرمایه‌گذاری را با خود همراه کنند مانند: افراد ثروتمند، صندوق‌های بازنشستگی، صندوق‌های وقف، سازمان‌های خیریه، بانک‌ها و …

۳- مدیریت شرکت‌های استارتاپ

این قسمت از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که تیم اجرایی و مدیریتی شرکت‌های نوپا در این قسمت هستند. این تیم باید از افرادی تشکیل شود که علاقه، دانش و تجربه مدیریت در شرکت‌های کوچک را داشته باشند. بعد توافقات لازم با کارآفرین این تیم در مدیریت شرکت نوپا، مشارکت خواهد کرد.

۵- خروج از سرمایه‌گذاری

این قسمت نیاز به افرادی دارد که با شرکت‌ها و افراد زیادی ارتباط داشته باشند همچنین نحوه ورود و پذیرش شرکت‌ها به بورس را بدانند تا بهترین سیاست برای واگذاری شرکتی که در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند و خروج از آن را اتخاذ کنند.

ویژگی شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) چیست؟

سرمایه‌گذارانی که در این قالب‌ها قرار می‌گیرند عموماً دارای تجربه و شم اقتصادی بالا هستند و با تکیه‌بر این دو در مدیریت شرکت‌های سرمایه پذیر نوپا واردشده و برای آن‌ها ایجاد ارزش‌افزوده می‌کنند.

معمولاً این سرمایه به شرکت دانش‌بنیانی تزریق می‌شود که پیش‌بینی می‌شود در آینده رشد سریعی خواهد داشت؛ اما در این میان باید همه جوانب را ازجمله وضعیت اقتصادی، وضعیت بازار و. در نظر گرفت.

یکی از اساسی‌ترین ویژگی‌های این صندوق‌ها تحمل خطر بالا در آن‌ها است.

زمانی که صندوق‌های سرمایه‌گذاری در مالکیت شرکت‌ها سهیم می‌شوند از هر ابزاری برای کمک به موفقیت این شرکت‌ها بهره می‌برند. این امر منجر به تلفیق دانش کارآفرینان و تجربه صاحبان این سرمایه خواهد شد.

با توجه به پذیرش ریسک در این نوع سرمایه گذاری، دیدگاه کوتاه‌مدت، این صندوق‌ها را از اهداف اصلی‌شان دور می کند. بنابراین داشتن دیدگاه بلندمدت برای کسب سود یکی از مهم‌ترین ویژگی این صندوق‌ها است.

فعالیت صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر چگونه است؟

بسته به اینکه کسب‌وکار هنگام سرمایه‌گذاری تا چه میزان بالغ شده باشد، این نوع سرمایه‌گذاری، به سه دسته تقسیم می‌شود:

برای یک صندوق VC این امر بهتر است که مقادیر کمتری از پول را در تعداد زیادی از کسب‌وکارهای جدید سرمایه‌گذاری کند با این امید که حداقل تعداد کمی از شرکت‌ها به شرکت‌های بزرگ‌ و سودآور تبدیل شوند. فرقی ندارد که کسب‌وکار در کدام‌یک از این مراحل قرار داشته باشد زیرا در هر سه مورد به یک‌شکل عمل می‌شود:

تفاهم نامه سرمایه گذاری چیست؟

صندوق‌های جسورانه، قبل از انجام هرگونه سرمایه‌گذاری ابتدا اقدام به جمع‌آوری مبالغ مالی می‌نمایند. این صندوق یک سرفصل را برای سرمایه‌گذاران بالقوه ارسال می‌کند که پس‌ازآن تصمیم می‌گیرند که آیا می‌خواهند پول را به صندوق اضافه کنند یا خیر. اجراکنندگان این بودجه از هر سرمایه‌گذاری‌ای حفاظت می‌کنند. صندوق VC به دنبال سرمایه‌گذاری‌های سهام خصوصی است که می‌تواند منجر به بازدهی مثبت شود. این فرآیند هم‌زمان زیادی را می‌گیرد و هم نیازمند جستجو از میان انبوهی از برنامه کسب‌وکارها برای یافتن شرکتی که بالاترین میزان رشد را دارد، است. مدیر بودجه سرمایه‌گذاری جسورانه، آخرین تصمیم را بر اساس اینکه انتظارات سرمایه‌گذاران چیست اتخاذ می‌کند.

هنگامی‌که موضوع سرمایه‌گذاری نهایی می‌شود، اکثر منابع مالی هزینه سالانه‌ای را که حدوداً ۲ درصد است، می‌پردازند که این هزینه عموماً در پرداخت حقوق مدیران شرکت و سایر هزینه‌های عملیاتی کمک می‌کند. هنگامی‌که شرکت از صندوق خارج می‌شود، بازده مالی به سرمایه‌گذاران صندوق VC داده می‌شود. هنگامی‌که یک شرکت از صندوق سرمایه‌گذاری خارج می‌شود، این صندوق بخشی از سود را که معمولاً حدود ۲۰ درصد است، حفظ می‌کند. میزان بازدهی بر اساس وضعیت اقتصادی و نوع شرکت‌ها انتظار می‌رود که متفاوت باشد، بااین‌حال بیشتر وجوه صندوق برای درآمد ناخالص حدود ۳۰ درصد است.

انواع نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر

برای سرمایه گذاری خطرپذیر، که در ایران رایج است می‌توان ۳ مدل قراردادی را نام برد که سرمایه گذاری خطرپذیر هرکدام شرایط خاص خود را دارد.

قراردادهای سهامی (Equity)

این قرارداد از رایج‌ترین نمونه قراردادها در این نوع سرمایه گذاری است. در این مدل، یک استارتاپ سرمایه‌ای را از شرکت سرمایه‌گذار می‌گیرد و ما به ازای آن، سهامی را به سرمایه‌گذار واگذار می‌کند. به‌عنوان‌مثال در مقابل مبلغ ۲۰۰ میلیون سرمایه، برای ۶ ماه می‌توان ۲۰ درصد از سهام را به سرمایه‌گذار واگذار کرد.

قرارداد قرض قابل تبدیل به سهام (Convertible)

وام قابل‌تبدیل به سهام یک بدهی کوتاه‌مدت است که به سهام تبدیل می‌شود. در سرمایه‌گذاری اولیه بر روی استارت‌ها این بدهی به‌طورمعمول و خودکار به سهام ممتاز تبدیل می‌شود. درواقع سرمایه‌گذار مبلغی را به‌صورت وام به آن‌ها واگذار می‌کند و در مقابل به‌جای پس گرفتن این پول به همراه سود آن، بخشی از سهام آن کسب‌وکار را بسته سرمایه گذاری خطرپذیر به شرایط موجود در این قرارداد در قالب سهام ممتاز در اختیار می‌گیرد.

قرارداد حق الامتیاز (Royalty)

این مدل قرارداد برای استارتاپ‌هایی کاربرد دارد که در زمان کوتاه و سریعی به فروش برسد، در این روش قرارداد به این صورت است که سرمایه‌گذار، مابه‌ازای پول را سهام می‌گیرد و این حق را دارد که از فروش محصول برداشت کند و ما به ازای آن سهام را با قیمتی از پیش‌ تعیین‌شده که نرخ مورد انتظار سرمایه‌گذار از سود را برآورده کند، به استارتاپ بازگرداند.

کاربرد سرمایه گذاری جسورانه چیست؟

بسیاری از دستگاه‌ها، برنامه‌ها و خدمات که مردم به‌صورت روزانه از آن‌ها استفاده می‌کنند، با این نوع سرمایه‌گذاری به وجود آمده‌اند. کمی بعدتر استارت اپ‌ها هم شروع به جذب سرمایه خطرپذیر کردند. جذب سرمایه و استفاده درست از آن نه‌تنها موجب می‌شود که یک کسب‌وکار بر مبنای درستی تشکیل شود، بلکه در راستای به دست آوردن شرکای قوی و بودجه کمک زیادی خواهد کرد. حتی توجه کردن به نوع تکنولوژی‌های مورد سرمایه گذاری می‌تواند به شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران در شناخت بهتر گرایش‌های جدید تکنولوژی کمک شایانی کند.

مراحل سرمایه گذاری خطرپذیر

این مرحله اولین و مقدماتی‌ترین مرحله شروع یک کسب‌وکار است. سرمایه‌ای که در این مرحله جذب می‌شود، بیشتر برای تحقیق و توسعه اهداف کسب‌وکار کاربرد دارد. این امر بدین معناست که در این مرحله کارآفرینان یک کسب‌وکار در حال گسترش یک ایده بوده و فعلاً وارد مرحله توزیع محصول محسوسی نشده‌اند. معمولاً این بودجه برای بیشتر کردن اعضای تیم و انجام تحقیقاتی پیرامون بازاریابی محصول به کار می‌رود.

در دومین مرحله، استارتاپ حاضر است به ازای سرمایه بیشتر مقداری از سهام خود را واگذار کند زیرا در این مرحله، استارتاپ رشد به‌اندازه خود را نموده و توان جذب سرمایه بیشتری پیداکرده است درنتیجه امکان رشد پذیری و موفقیت خود را تا حدی ثابت کرده است.

سومین مرحله جایی است که استارتاپ بسیار رشد کرده است و دیگر یک شرکت نوپا محسوب نمی‌شود. این مرحله با قدم به مشارکت گذاشتن سرمایه‌گذاران بزرگ‌تر ادامه‌ پیدا خواهد سرمایه گذاری خطرپذیر کرد و حتی ممکن است این سرمایه‌گذاران به شکل مشارکتی قدم در کسب‌وکار استارتاپ گذاشته و یا حتی توسط شرکت‌های بزرگ‌تر خریداری شود.

چطور با تخفیف کارمزد در صرافی های ارز دیجیتال ثبت نام کنیم؟

نام صرافی	تخفیف کارمزد	IP خارج از ایران	لینک ثبت نام
کوکوین	دارد	نیاز دارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
کوینکس	دارد	نیاز دارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
بیت پین	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
کیوسک	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
بیت ۲۴	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد
آبان تتر	دارد	نیاز ندارد	ثبت نام با تخفیف کارمزد

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.

برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.